Mig langar að ræða lagið sem Radíus-bræður (voru þeir kallaðir bræður?!?!?) sungu hér um árið. Það vill svo til að ég notaðist við textabrot úr því lagi í leiknum sem við Arnarar erum að spila.
En ég ætlaði að tala um lagið Sumarást. Þetta lag minnir mig alltaf á börnin mín í Bandaríkjunum, sem ég var að hugsa um 1996-1997. Systir mín sendi mér diskinn sem er með þessu lagi og einhverjum lögum með Bítlavinafélaginu og þetta var bara alveg geðveikt hitt hjá börnunum mínum. Þau voru alltaf að biðja mig að þýða það sem þeir drengir voru að segja í lokin á laginu. Svo hlógum við og spiluðum lagið aftur. Þau voru líka soldið hrifin af Dominique með Bítlavinafélaginu en það er annað mál.
Skrýtið hvað lög geta hreyft við minninu á manni. Ótrúlegustu hlutir sem rifjast upp fyrir manni þegar maður hlustar á hin ýmsu lög. T.d. fær lagið I Love You Always And Forever með Donnu Lewis mig til að muna eftir þegar við börnin mín vorum að ferðast á milli staða (keyra þau í hokkí, fótbolta eða eitthvað annað) og við sungum hástöfum í bílnum. Svo var Alanis Morissette í miklu uppáhaldi (sérstaklega hjá mér og það smitaðist til barnanna). T.d. kunnu þau orðið alla textana við öll lögin á Jagged little pill þegar ég fór heim aftur. Það mætti segja að ég hafi heilaþvegið börnin með Alanis.
Þessar pælingar og minningar voru í boði Fjármála milliríkjaviðskipta og fjölþjóðafyrirtækja. Kannski ég ætti að læra undir prófið.
Ég bara get ekki hætt að hugsa um vonda fólkið á FameTracker sem úthúðar Tomma mínum að því er mér virðist allan sólarhringinn. Þetta nöldur hefur jafnvel orðið þess valdandi að ég (já, ég, af öllum) er farin að líta á Tomma með gagnrýnum augum. Þetta er eitthvað sem jafnvel Helgu tekst ekki að gera, en hún vill meina að maðurinn sé hommi. Það er að sjálfsögðu lygi og rógburður sem á við engin rök að styðjast. Ég er ekkert að fara að bætast í hóp þeirra sem hata manninn, þvert á móti. Ég elska hann og mun alltaf elska hann, svo lengi sem hann vill mig. En það var verið að tala um tennurnar á honum á þessari síðu og hvernig þær eru skakkar og ein sem er stærri en hinar og bla bla bla. Mér fannst bara ekkert vera að tönnunum á honum áður en ég las þessi ummæli þarna. Ég var auðvitað búin að taka eftir því að hann er með soldið stórt nef, en það er bara sexý, og já, hann er heldur smávaxinn, miðað við aðra kynþokkafulla karlmenn, en ég er sko ekki í aðstöðu til að vera að gera lítið úr litlu fólki. Hmmm, ég þarf eitthvað að hugsa þessa setningu aftur. Alla vegana þá geri ég mér grein fyrir því að maðurinn er ekki fullkominn, þó svo að hann sé nú ansi nálægt því ;o) En eftir lestur þessara ummæla þá fór ég að skoða myndir af honum, ekki bara til að láta mig dreyma um hann, heldur til að kanna hvort þetta ætti við rök að styðjast. Og nú sé ég ekkert nema stórar tennur þegar ég skoða myndir af honum! Ekki gott mál. Þetta er nú ekki til að bæta stresslevelið mitt, í miðjum prófum og svona.
Sennilega þarf ég bara smá breik frá Tomma en það er nú ekki voðalega góð hugmynd að mínu mati, sérstaklega með það í huga að hann er að koma með nýja mynd bráðlega, reyndar er hún frumsýnd úti í heimi þessa helgi, held ég. Þetta er svona helst það sem er að plaga mig þessa stundina.
Oj, hvað er að fólki sem gerir svona? Ég get ekki ímyndað mér hvaða röksemdafærslu sé hægt að nota til að sannfæra sjálfan sig um að það "megi" sofa hjá 13 ára gömlu barni. Hvað þá yngri börnum.
Ástæðan fyrir því að ég er með áhyggjur af svona löguðu, sérstaklega með það í huga að maðurinn kynntist eldra barninu á spjallrásum á netinu, er að ég veit um eitt tilvik þar sem barn, sem er mér náið, lenti í því að maður sem það var að tala við á netinu fór að spyrja út í klæðnað og líkamsburð. Barnið ákvað að slökkva á glugganum sem spjallið fór fram í, en maðurinn hélt uppteknum hætti og fór að spyrja enn nærgöngulari spurninga, spurninga um reynslu sem maður getur ekki búist við að barn undir fermingu hafi. Þegar foreldrarnir komu inn í herbergið þar sem tölvan var, var barnið í taugasjokki og stóð við tölvuna og gat sig varla hreyft. Það skalf og titraði og var gráti næst eftir þessa upplifun. Maðurinn vissi að barnið var langt undir lögaldri og hóf einmitt að spyrja þessara spurninga eftir að hann vissi um aldur barnsins. Þetta finnst mér sjúkt.
Ég vil bara biðja fólk um að láta börnin sín ekki vera eitt á netinu. Maður veit aldrei hverjir eru að tala við börnin manns.
Eða aðallega minn stuðning. Þannig að ég fæ heimabakaðar smákökur í staðinn. (ég er ekkert smá cheap). Allavegana þá væri gott að fá smákökurnar mínar fyrir 21. desember þar sem ég fer út úr bænum þá og kem ekki aftur fyrr en á milli jóla og nýárs.
Dendrobates like to live in warm humid habitats. While most small colorful frogs are poisonous in the wild, they tend to lose a lot, if not all, of their toxicity when bred in captivity. This is largly due to the lack of the variety they would normally get in their diet in the wild. They eat small insects such as fruit flies, newborn crickets, and meadow plankton.
If I were a work of art, I would be Pablo Picasso's Three Musicians.
I am colourful and provoking, always looking to break out of the mould and to pioneer new ways of doing things. I have a jaunty outlook and although I am a bit weird, most people have some idea what I'm about.
You're famous for your shoes (enough that you eventually opened an entire museum of them), and sometimes lauded as a celebrity. But underneath, you're still the woman who spent billions of dollars of money stolen from the Filipino population; theft that lead to extreme poverty.
Your husband, Ferdinand Marco, stole well over $5 billion, and plunged the entire country into heavier and heavier debt. Your response? Spend it. Spend it all.
Even when you claim to have reformed, sources estimate that you illegally hold $12 billion worth of shares. I guess luxury's just your style.
Ég er ekkert voðalega ánægð með þetta. Ég held að ég eigi um það bil 5 pör af skóm þannig að ég held að þetta próf sé ekki að sýna hið raunverulega illmenni sem býr innra með mér.